Rejsy na Antarktydę

Następnie dopłyniemy do wyspy Deception (Wyspa Zwodnicza). Wyspa ta ma kształt podkowy i jest wierzchołkiem kaldery wulkanu wypełnionej wodą. Zajmuje obszar o średnicy 12 km. Jej najwyższym punktem jest szczyt Mount Pond, liczący 542m n.p.m. Aby wpłynąć do „wnętrza wyspy” należy przejść przez wąski przesmyk Neptune’s Bellows o szerokości 230m. Na wyspie nad  Zatoką Wielorybnika (Whaler’s Bay) znajdują się gorące źródła i wulkaniczne plaże.

Na wyspie możemy spotkać takie zwierzęta jak: pingwiny antarktyczne, wydrzyki, mewy czy uchatki. Ponadto w ciepłych wodach przybrzeżnych można dojrzeć kryl i inne wodne skorupiaki oraz jeżowce. Na plażę często wyrzucana jest galaretowata ikra ryb z rodziny minogowatych

Ponadto na wyspie znajdują się również dwie czynne w sezonie letnim stacje – argentyńska (Decepcion) i hiszpańska (Gabriel de Castilla).

Następnie udamy się na wyspę Trinity oraz odwiedzimy wyspę Enterprise (North Nansnen) mającą 2,8 km długości i znajdującą się w zatoce Wilhelminy. Wyspa otrzymała imię od przedsiębiorstwa zajmującego się wielorybnictwem. W przystani Foyn znajduje się wrak statku Guvernøren, przy którym planujemy zacumować.

Następnie udamy się na wyspę Couverville, leżącą w kanale Errera. Została ona odkryta przez belgijską Eskapadę Antarktyczną w latach  1897 – 1899. To tutaj będziemy mogli zobaczyć największą na Półwyspie Antarktycznym kolonię pingwinów gentoo.

Udamy się również do Port Lockroy, czyli historycznej bazy polarnej, obecnie pełniącą rolę muzeum, znajdującej się na wyspie Goudier w Archipelagu Palmera. W okresie II Wojny Światowej stacja pełniła punkt obserwacyjny aktywności Państw Osi. Po wojnie stacja została przekazana brytyjskiej organizacji rządowej British Antarctic Survey. To tutaj będziemy mogli zobaczyć pingwiny białobrewe.

Podczas rejsu chcemy przepłynąć cieśniną Lemaire Channel, po której dryfują góry lodowe. Ma ona 11 km długości i zaledwie 1,6 km szerokości w najwęższym miejscu. Niezapomniany widok tworzą okalające ją brzegi mające formę stromych klifów schodzących do wody.

Z tego cudownego miejsca wybierzemy się na wyspę Melchior, gdzie znajduje się argentyńska letnia stacja polarna (zamknięta od marca do grudnia). To tutaj robimy ostatni postój i pożegnanie z tym pięknym regionem przed wyruszeniem w drogę powrotną.

Nie jest to jednak koniec naszej przygody. Jeżeli warunki atmosferyczne będą sprzyjające popłyniemy w stronę Hornu, by móc z bliska przyjrzeć się tej legendarnej skale i ponownie przeciąć południk 67°14’, który dzieli cieśninę Drake’a na pół i wyznacza granicę między Oceanem Atlantyckim a Spokojnym.

To jeszcze nie koniec Antarktycznego rejsu

Zanim dopłyniemy do Ushuaia zrobimy ostatni postój w Zatoce, przy farmie Estancia Haberton. Jest to najstarsza argentyńska farma na Ziemi Ognistej. Założył ją Thomas Bridges, który był sierotą znalezioną na mostku gdzieś w Anglii, a później adoptowany przez anglikańskiego misjonarza, Rev. GP Desparda.

Harberton należy teraz do wnuków synów Thomasa Bridgesa, Willa i Lucasa i jest otwarta dla turystów od 15 października do 31 marca, z wyjątkiem Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

O tym możecie poczytać w relacjach uczestników naszych rejsów. Zapraszamy także na naszą stronę na Facebook oraz na nasz Instagram.  Tam zawsze znajdziecie najnowsze informacje, relacje i zdjęcia z naszych rejsów. Rejsy przez Atlantyk i Równik, to nie wszystko co możemy wam zaproponować. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą.